ใบไม้นอกกำมือ ไม่เป็นไปพร้อมเพื่อนิพพาน

Photo Credit: mongabay

สิ่งที่ยังอยู่มากกว่ามาก ก็คือสิ่งที่เรารู้ยิ่งแล้ว แต่ไม่นำมาสอนพวกเธอทั้งหลาย เพราะเหตุไรเราจึงไม่สอนสิ่งนั้นแก่พวกเธอเล่า? เพราะว่าสิ่งๆ นั้น ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ไม่เป็นเงื่อนต้นของพรหมจรรย์ ไม่เป็นไปพร้อม เพื่อความหน่ายทุกข์ ความคลายกำหนัด ความดับ ความรำงับ ความรู้ยิ่ง ความรู้พร้อม และนิพพาน

ครั้งหนึ่ง  พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงประทับอยู่ที่สีสปาวันใกล้กรุงโกสัมพี ทรงกำ ใบสีสปา ขึ้นหน่อยหนึ่ง แล้วตรัสถามหมู่ภิกษุว่า ใบสีสปา ที่ทรงกำนี้ กับ ที่อยู่บนป่าโน้น ไหนจะมากกว่ากัน เมื่อภิกษุกราบทูลว่า ที่อยู่บนป่าโน้นมากกว่ามากแล้ว จึงตรัสว่า

ภิกษุทั้งหลาย  ฉันใดก็ฉันนั้น  สิ่งที่ยังอยู่มากกว่ามาก ก็คือสิ่งที่เรารู้ยิ่งแล้ว แต่ไม่นำมาสอนพวกเธอทั้งหลาย เพราะเหตุไรเราจึงไม่สอนสิ่งนั้นแก่พวกเธอเล่า? เพราะว่าสิ่งๆนั้น ไม่ประกอบด้วยประโยชน์ ไม่เป็นเงื่อนต้นของพรหมจรรย์ ไม่เป็นไปพร้อมเพื่อความหน่ายทุกข์ ความคลายกำหนัด ความดับ ความรำงับ ความรู้ยิ่ง ความรู้พร้อม และนิพพาน เพราะเหตุนั้น เราจึงไม่สอนสิ่งนั้น แก่พวกเธอทั้งหลาย

ภิกษุทั้งหลาย !  ก็สิ่งไร ที่เราบอกสอนแก่พวกเธอเล่า ? 

สิ่งที่เราบอกสอนแก่พวกเธอ คือ ความจริงอันประเสริฐว่า นี้เป็นทุกข์ นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ นี้เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์ และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ ดังนี้ เพราะเหตุไร เราจึงสอนสิ่งนี้แก่พวกเธอเล่า? เพราะว่าสิ่ง ๆ นี้ ย่อมประกอบด้วยประโยชน์ เป็นเงื่อนต้นของพรหมจรรย์เป็นไปพร้อมเพื่อความหน่ายทุกข์ ความคลายกำหนัด ความดับ ความรำงับ ความรู้ยิ่ง ความรู้พร้อม และนิพพาน เพราะเหตุนั้น เราจึงสอนสิ่งนี้แก่พวกเธอทั้งหลาย

ภิกษุทั้งหลาย ! เพราะเหตุนั้นในกรณีนี้ พวกเธอพึงทำความเพียรเพื่อให้รู้ตามเป็นจริงว่า “นี้เป็นทุกข์, นี้เป็นเหตุให้เกิดแห่งทุกข์, นี้เป็นความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, นี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งทุกข์.” ดังนี้เถิด.

-มหาวาร. สํ. ๑๙/๕๔๘/๑๗๑๒ - ๑๗๑๓.

ใบไม้นอกกำมือไม่เป็นไปพร้อมเพื่อนิพพาน

Credit Video : Niti Kiertisakdisanee

"ใบไม้ในกำมือ"
Posted by พุทธวจน ธรรมมิการกฺขา on Tuesday, August 23, 2016

Booking.com